Niewiele jest bardziej „medialnych” zaburzeń niż autyzm i zespół Aspergera. Pomijając filmy i książki bezpośrednio dotyczące tematyki zaburzeń ze spektrum (takie jak np. „Dziwny Przypadek psa nocną porą” Marka Haydona, czy hit wszechczasów „Rain Man”), na przestrzeni ostatnich kilku lat scenarzyści, reżyserzy i pisarze nabrali szczególnej ochoty na budowanie postaci z mniej lub bardziej wyraźnymi cechami autystycznymi (szczególnie dotyczy to zespołu...czytaj więcej
Proste pudełko, które mąci zmysły Fenomen terapii lustrzanej (ang. mirror box therapy) został po raz pierwszy opisany w 1995 roku przez V.S. Ramachandran’a . Mimo że w Polsce nadal nie cieszy się zbyt dużą popularnością, to w Stanach Zjednoczonych od wielu lat stosowana jest w takich dolegliwościach jak bóle fantomowe, udary mózgu czy paraplegie (porażenie dwukończynowe). Z początku znaczna część lekarzy pozostawała sceptyczna wobec tej metody. Dopiero...czytaj więcej
Większość Czytelników i Czytelniczek w którymś momencie swojego życia natknęła się pewnie na popularne twierdzenie, jakoby ludzie powszechnie wykorzystywali jedynie 10% powierzchni mózgu. Mit ten zadomowił się w popkulturze na tyle, że od kilkudziesięciu lat znajduje odzwierciedlenie w kolejnych jej wytworach ze szczególnym uwzględnieniem filmów i poradników. Niedawno podziwiać mogliśmy wyreżyserowany przez Luca Bessona film „Lucy” (2014), oparty właśnie...czytaj więcej
Jakiś czas temu media społecznościowe zalała fala testów pozwalających na sprawdzenie, która półkula mózgu – prawa czy lewa – jest u wypełniającej osoby półkulą dominującą. Quizy opierały się zwykle na założeniu całkowitej dychotomii pomiędzy „prawopółkulowcami” i „lewopółkulowcami”. Ci pierwsi przedstawiani są zwykle jako twórczy, myślący obrazami artyści. Osoba „lewopółkulowa” byłaby natomiast idealnym prototypem księgowego – niezbyt kreatywnego, ale za...czytaj więcej
Majaczenie, nazywane też delirium (od łacińskiego delirare - „bredzić, mówić od rzeczy”), to postać zaburzenia neuropoznawczego, stan pomiędzy czuwaniem (które obok snu jest podstawowym stanem fizjologicznym) a stuporem bądź śpiączką (Butcher, Hooley i Mineka, 2017). W DSM-5 majaczenie uznano za odrębną jednostkę diagnostyczną, nie zaś za podtyp innych zaburzeń neuropoznawczych, co miało miejsce we wcześniejszej klasyfikacji - DSM-IV-TR. W najnowszym...czytaj więcej
Mianem paraliżu sennego określa się niezwykłe doświadczenie utraty kontroli nad mięśniami przy zachowaniu świadomości, przytrafiające się najczęściej przy zapadaniu w sen (stany hipnagogiczne), ale też i budzeniu się (stany hipnopompiczne). Jego występowaniu sprzyja spanie na wznak, nieregularny sen i stresujące przeżycia w ostatnich dniach. Choć nierzadko nie należy do przyjemnych, sam w sobie nie stanowi przejawu choroby. O zaburzeniu można mówić wtedy...czytaj więcej
Zaburzenia językowe stanowią bardzo rozbudowaną i złożoną rodzinę. Układ nerwowy ciężko pracuje abyśmy mogli, pozornie bezwysiłkowo, wyprodukować jakieś zdanie. Praktycznie na każdym etapie odbierania, rozumienia i produkowania mowy coś może pójść źle. W większości przypadków ma to związek z organicznym uszkodzeniem układu nerwowego. Jeśli dochodzi do zakłócenia procesów mózgowych związanych z programowaniem mowy, mamy do czynienia z afazją. Jeśli zawodzą...czytaj więcej
Jednym ze sposobów na poradzenie sobie z trudnościami w życiu jest psychoterapia. Dysponujemy wieloma jej rodzajami. Każdy z nich wypracował sobie inny model pracy, rodzaj relacji z klientem, sposób komunikacji, tempo pracy. Wszystkim jednak przyświeca wspólny cel: poprawić jakość życia klienta. Badania neuroobrazowe nad skutecznością psychoterapii są skomplikowane i często niejednoznaczne. Przekonajmy się, czy neuronauki mogą wnieść nową wiedzę o...czytaj więcej
Urzekający buntownik kpiący sobie z norm obyczajowych, co rusz rzucający wyzwanie losowi. Bezlitosny morderca z kamienną twarzą zabijający swoje ofiary. Bezduszny szef lub wyjątkowo rywalizacyjnie nastawiony kolega z pracy. Wąż w garniturze - jak opisuje go Robert Hare w książce o tej samym tytule. Takie wyobrażenia psychopatów wynieść można z kontaktu ze współczesną popkulturą. Mianem psychopatów określa się takie postacie jak Patrick Bateman, bohater...czytaj więcej
W publikacjach internetowych szeroko rozpowszechniona jest informacja o tym, że Leon Eisenberg, przez niemiecką prasę określony mianem „ojca ADHD” przyznał, iż choroba ta w rzeczywistości nie istnieje. Jej sfabrykowanie miałaby jakoby służyć stworzeniu nowego rynku zbytu na leki. Zdanie to miało zostać wypowiedziane w wywiadzie udzielonym przez 87-letniego wówczas Eisengerga siedem miesięcy przed jego śmiercią. Wyznanie psychiatry zostało przyjęte z...czytaj więcej
